5. hal-hazırda babat stress yaşadan zad.

passive procastination ucbatından işlərimi düzgün yoluna qoya bilmirəm. bunu indi edərəm, bunu sonra edərəm, bunu biraza imzalayarlar, buna baxaram, bunu çağırım, bu sabaha o sabaha zad zud deyə deyə bir şey etmədiyimin fəriqnə vardım. bir müddət sonra oyanıram ki, dınq dınq dınq deadline deadline.

1 aya yaxındır işə girmişəm * mühasibat və anbardar qarışımı bir şey və hələki götümün isti yerdə olmadığına öyrəşməmişəm. evdə deyiləm, məsuliyyətlər var, çatdırlmalı şeylər var, təxirə salınmamalıdı fln. ilk rəsmi işim də sayılır deyə qurudan çıxıb doluya düşmüşəm. bu açığı ləzzət edir, çünki boş şeylərə vaxt öldürmürəm, bacardığım qədər tez və kaliteli etməyə çalışıram və cəld düşünmə bacarığım inkişaf edir. cəld düşünmə vacibdi, çünki durduq yerə 10 sual verə bilirlər. ümumiyyətlə işləmək çox gözəl imiş. öyrəşənə qədər vaxt lazımdı. öyrəşəndən sonra, məncə, babat olacaq.

iş stressi sizi də incidirsə, günüvüzü keçirməyə, dincəlməyə icazə vermirsə, evdə belə sizi düşündürürsə, təxirə salmayın. aaa barrak ciddi ola bilmezsen deye bilersiz, amma salmayın işte. deyən yoxdu da ala elə bilirlər bacarmırsan vse damğavı qoyurlar. bacarırsan halbuki, təkcə fokuslanıb organize etmək lazımdı. ümum olaraq bu cındır zaddan qurtulub hər işi vaxtında yerinə yetirməyə çalışın. deadlineın dopamini çoxdu deyə ləzzət edir, amma stressi qəti çəkilməzdi. organize etməkdə çətinlik çəkirsizsə eisenhower modelindən istifadə edə bilərsiz. təcili və əsas, təcili olmayan və əsas, təcili və əsas olmayan, təcili olmayan və əsas olmayan(bunu sikdir edin) kimi organize etmək olar. baxın da kafanıza göre. bugün işimə yaradı. plan qurmaq stressdən qurtarır.